ΤΟ ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ

Ευωδίασε ο έρωτας
ανάσανε η αγάπη
Τα μάτια άνοιξε ο θεός
οσμή ζωής πλημμύρισε
που εσύ με κοίταξες ξανά
μου μίλησες

Στα μάτια σου η νιότη μου
Αναδύθηκε
απ’ τη βαθιά τη σκοτεινή
τη θάλασσα της λήθης
Σκορπίστηκε η ψυχή σου
απλώθηκε και χάιδεψε το είναι μου
τα χείλη σου τρεμάμενα
ένοιωσα πως ζητούσαν
στα χείλη μου
να δροσιστούν να σβήσουν
την έλλειψη τον πόνο

24 ώρες την μέρα 720 το μήνα πόσο να βαστάξει και αυτό….;

Ένα πουφ και μας άφησε γεια για αυτό κάντε και λίγο κράτη

Μία μέρα καθόταν στην αυλή ο παππούς μαζί με τον εξάχρονο εγγονό του και χαζεύανε. Κάποια στιγμή ο παππούς βγάζει ένα μπουκάλι κρασί και τραβάει μία γουλιά. Βλέποντας αυτό ο πιτσιρικάς του λέει:
- Παππού, μου δίνεις και μένα μία γουλιά;
- Δε μου λες μικρέ! Αν τραβήξεις το πουλί σου μπορεί να φτάσει στον κώλο σου;
- Όχι, απαντά ο μικρός.
- Τότε είσαι πολύ μικρός για να πιεις κρασί.
Λίγο αργότερα ο παππούς βγάζει ένα πούρο και αρχίζει να καπνίζει.
- Παππού, μου δίνεις και μένα ένα τσιγάρο; ρωτάει ο μικρός.
- Δε μου λες μικρέ! Αν τραβήξεις το πουλί σου μπορεί να φτάσει στον κ**ο σου