ΤΟ ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ

Επήγαινε ένας γάιδαρος καμαρωτός μια μέρα
Στο δρόμο του συνάντησε τον άρχοντα πεζό
Σκύβω του λέει αφέντη μου να με καβαλικέψεις
Και στο προορισμό σου θα φτάσεις ακριβώς

Φτωχέ καλέ μου γάιδαρε σ ευχαριστώ μα όχι
Κουράστηκα να είμαι καβάλα συνεχώς
Βαρέθηκα τα πλούτη τις δόξες και το ανχος
Κι είπα λοιπόν να φύγω μακριά και μοναχός


Σωστή η σκέψη άρχοντα μα λίγο μπερδεμένη
Δεν σκέφτηκες καθόλου εγώ τι θα γενώ
Πρέπει να εξασφαλίσεις το μέλλον το δικό μου
Για να μην γίνω έρμαιο στα χέρια κανενός

Τι να σου κάνω γάιδαρε κι εγώ έτσι σε βρήκα
Άλλοι σε παρατήσανε στην τύχη σου αυτή
Εγώ δεν τα κατάφερα να βρω για μένα λύση
Κι εσύ ζητάς για σενανε να δώσω τη σωστή

Αν δεν μπορούσες άρχοντα εσύ να κυβερνήσεις
Γιατί μας παραμυθιαζες με λόγια πονηρά
Και τώρα με τα δύσκολα θα μας απαρατησεις
Και ούτε γάτα υπήρξε μα ούτε και ζημιά

Δεν φταίω εγώ βρε γάιδαρε μα εσύ και οι όμοιοι σου
Που μέσα στο κεφάλι σας δεν έχετε μυαλό
Θα έρθουν κι άλλοι άρχοντες γλυκά να σας μιλήσουν
Κι εσείς θα υποκύψετε πάντα για το καλό

Όμως το δέκα το καλό δεν είναι οι ρηγάδες
Την ευτυχία γάιδαρε δεν φέρνουν οι αφεντάδες!!!