ΤΟ ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ

Ανάμεσα στο φόβο και τους εφιάλτες, το άγχος και τις στενοχώριες, είναι κάποια τοσοδα μικρά πράγματα που σε ηρεμούν με μαγικό τρόπο. Όπως αυτός ο πίνακας, που τον είδα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.

Ανάμεσα σ' άλλους εκατοντάδες που υπήρχαν, όταν πέρασα απο μπροστά του, έμεινα εκεί. Στάθηκα πέντε λεπτά να τον κοιτάζω. Ένιωσα γαλήνη. Και άνοιξη. Ένιωσα τον ήλιο και το έδαφος να με ζεσταίνουν και ένα απαλό αεράκι να με δροσίζει.

Θαύμασα πολλούς πίνακες. Αλλά αυτός με μάγεψε. Είναι αυτό που λένε τέχνη.

Περασαμε, λεει, ακόμη και τους Αυστραλούς, εμπνευστές της πρωτοβουλίας της Ώρας της Γης, που ηρθαν τριτοι, με δευτερο τον Καναδα! Το μηνυμα της συμβολικης δρασης στηριζεται στην "ενεργή συμμετοχή του κάθε πολίτη ξεχωριστά και οτι απαιτούνται εδώ και τώρα γενναία μέτρα για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής". Ωραια ολα αυτα, δε λεω...Για τη...μαυριλα, ομως, στη καθημερινη μας ζωη τι κανουμε; Να περιμενουμε μηπως απο την...Αυστραλια, η τον Καναδα να μας δωσουν τα...φωτα τους;

Πληροφορουμαστε οτι 18.000 Έλληνες, ισως και περισσοτεροι, έχουν ήδη δηλώσει ηλεκτρονικά την προσωπική συμμετοχή τους "για να ασκησουν πιεση στην πολιτική ηγεσία ωστε να εντείνει τις προσπάθειές της ενάντια στην κλιματική αλλαγή"; Μπραβο τους, αλλα ποσο οικολογικα συμπεριφερεται κανεις, αραγε, καθε μερα, οταν στη περιοχη του μπορει να μην υπαρχει καν δυνατοτητα για ανακυκλωση, η μας εχει πνιξει τοσο το καυσαεριο στην Ελλαδα, που δεν αντιδρουμε πια οταν χρειαζεται να αντιδρασουμε; Διαμαρτυριες εκει δεν ακουμε....Αισθανεται κανεις μηπως την ιδια αγανακτηση οταν βλεπει τα μετρα που παιρνονται καθημερινα, ή και αυτα που ΔΕΝ παιρνονται απο τη πολιτεια και μας ριχνουν ολο και πιο πολυ στο....ερεβος;

Μαθαμε οτι μνημεια οπως ο Παρθενώνας, ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Ναός του Ηφαίστου στην Αρχαία Αγορά και το Μνημείο του Φιλοπάππου θα μεινουν σκοτεινα για μια ωρα..... Η μια ωρα συσκοτισης δεν ειναι προβλημα....Η συστηματικη συσκοτιση, ομως, γυρω μας σιγουρα ειναι και θα πρεπει να ενοχλει, αν μη τι αλλο....

Ακουσαμε και για καποιους Δημους που προθυμα δηλωσαν παροντες κι αυτοι στη....συσκοτιση του επομενου Σαββατου! ΠΟΥ ηταν ομως αυτοι οταν επρεπε να δρασουν για να σωσουν π.χ εκτασεις που καηκαν; Η οικολογικη συνειδηση καποιων στην Ελλαδα φαινεται να "χτυπαει καμπανακι" μονο στις 28 Μαρτη!! Ειναι πιο ευκολο ετσι, φανταζομαι.....
Ας ακουσω αλλη μια φορα τους Soundgarden που κατι ξερουν απο ...μαυρες μερες.......

I sure don’t mind a change,
But I fell on black days
How would I know
That this could be my fate?

Την εκδήλωση λάμπρυνε με τη παρουσία της η Ολυμπιονίκης Πηγή Δεβετζή η οποία βραβεύτηκε από τον Ο.Π.Α.Ν.Α.ΑΡ. για τις μεγάλες της επιτυχίες στον Αθλητισμό.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

"Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς».

Είμαστε στο «εμείς» κι όχι στο «εγώ».

".......ότι τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε στο «εμείς» κι όχι στο «εγώ». Και στο εξής να μάθομε γνώση, αν θέλομε να φκιάσομε χωριό να ζήσομε όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες ν αγωνίζονται για την πατρίδα τους, για τη θρησκεία τους· να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε: «Έχομε αγώνες πατρικούς, έχομε θυσίες -αν είναι αγώνες και θυσίες. Και να μπαίνουν σε φιλοτιμία και να εργάζονται στο καλό της πατρίδας τους, της θρησκείας τους και της κοινωνίας- ότι θα είναι καλά δικά τους. Όχι όμως να φαντάζονται για τα κατορθώματα τα πατρικά, όχι να πορνεύουν την αρετή και να καταπατούν το νόμο, και να 'χονν την επιρροή για ικανότη...»

Ο ήρωας αυτής της ιστορίας είναι πολύ γνωστός δημοσιογράφος, ο οποίος εμφανίζεται καθημερινά στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και έχει προφίλ … ηθικολόγου. Στην πραγματικότητα «η πιάτσα» δεν τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση και μάλλον το γνωρίζει και ο ίδιος. Ο άνθρωπός μου, ο οποίος γνωρίζει πολλά για όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των υπουργικών γραφείων με...
πληροφόρησε ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος πριν από λίγο καιρό επισκέφτηκε κάποιον υφυπουργό τον οποίο απείλησε ως εξής «ή θα με βάλεις σε pay roll ή θα σε γ@$%^ω». Ο συγκεκριμένος υφυπουργός δεν διαθέτει pay-roll. Έτσι του απάντησε ότι «Ή φεύγεις ή σε πλακώνω στις μπουνιές» και ο δημοσιογράφος αποχώρησε άρον – άρον πριν ο υφυπουργός τον κάνει «τόπι στο ξύλο».

Μένει να δούμε τώρα αν ο δημοσιογράφος θα υλοποιήσει την απειλή του.

Το χόμπι του δημοσιογράφου είναι … η φωτογραφία και του αρέσουν οι καφέδες

• ορατός: Κοίτα ένα μ@λ@κ@ !
• τεφάλ: Ξεκόλλα, ρε μ@λ@κ@ !
• σταθερός: Έμεινε μ@λ@κ@ς
• αδιόρθωτος: Ε τον μ@λ@κ@
• επώνυμος: Έλα ρε μ@λ@κ@
• νυχτωμένος: Ξύπνα, μ@λ@κ@ !
• χαμένος: Που 'σαι ρε μ@λ@κ@ ;
• φευγάτος: Την έκανε ο μ@λ@κ@ς !
• βαθμοφόρος: Α, τον αρχιμ@λ@κ@ !
• αμφίβολος: Καλά, μ@λ@κ@ς είσαι;
• διττός: Και πούστης και μ@λ@κ@ς
• ευρεσιτέχνης: μ@λ@κ@ς με πατέντα
• εμετικός: Τα ξέρασε όλα ο μ@λ@κ@ς
• καλοδεχούμενος: Καλώς το μ@λ@κ@
• εξακριβωμένος: Είναι τελικά μ@λ@κ@ς
• επιρρεπής: Μη γίνεσαι μ@λ@κ@ς τώρα
• εκνευριστικός: Άει γ@μ*σου, ρε μ@λ@κ@ !
• ανεκδιήγητος: Μα πόσο μ@λ@κ@ς νά 'σαι !
• αργοκίνητος: Άντε ρε μ@λ@κ@, κουνήσου
• φαφλατάς: Μιλάμε για πολύ χοντρομ@λ@κ@ !
• επαναλαμβανόμενος: Την είπε πάλι ο μ@λ@κ@ς
• σωβινιστής: Μ@λ@κ@ς μπορεί να είμαι, πούστης όμως όχι !!
• απίστευτος: Τι λες, ρε μ@λ@κ@;
• κυριολεκτικός: Το πολύ το τίκι-τάκα κάνει το παιδί μ@λ@κ@
• προβλέψιμος: μ@λ@κ@ς είναι, μαλακίες θα κάνει
• χορταστικός: Μαλακομπούκωμα
• άξιος: Μπράβο, μ@λ@κ@ !


ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕTE ΚΑΤΙ;;;;

Σοβαρότατες εξελίξεις στον χώρο των επεξεργαστών και κατ’επέκταση σε όλο το κλάδο των υπολογιστών μετά την ανακοίνωση της Intel ότι σκοπεύει να άρει την άδεια χρήσης παραγωγής x86 επεξεργαστών απο την AMD.
Σύμφωνα λοιπόν με καταγγελία της Intel, η ΑMD παραβιάζει συμφωνία που είχαν συνάψει οι δύο εταιρείες το 2001. Η συμφωνία αυτή ήταν σχετική με τα δικαιώματα παραγωγής και χρήσης του Intel x86 συνόλου εντολών για την κατασκευή επεξεργαστών, απο την AMD.
Πρόσφατα η AMD προχώρησε σε συμφωνία με τις εταιρείες Advanced Technology Investment Company (ATIC) και Mubadala Development. Η συμμαχία αυτή έφερε το απαραίτητο για την επιβίωση της AMD μετρητό στα ταμεία της ενώ σε επιχειρησιακό επίπεδο, οδήγησε στην διάσπαση του τμήματος κατασκευής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων της AMD και στη δημιουργία ενός spin-off (http://en.wikipedia.org/wiki/Spin-off) με την ονομασία GlobalFoundries, το οποίο θα κατασκευάζει φυσικά κυκλώματα αποκλειστικά για την μαμά εταιρεία, την AMD
Το πρόβλημα για την AMD προέκυψε όταν η Intel θεώρησε πως η GlobalFoundries δεν είναι θυγατρική της AMD με αποτέλεσμα να μη δικαιούται να χρησιμοποιεί το δικό της set εντολών και να κατασκευάζει κυκλώματα για επεξεργαστές της AMD.
Αν η GlobalFoundries δεν αναγνωριστεί ως θυγατρική της AMD θα πρέπει να διαπραγματευτεί με την Intel προκειμένου να συνεχίζει να φτιάχνει επεξεργαστές για την AΜD στα εργαστήρια της στην Δρέσδη. Μέχρι να γίνει όμως αυτό η Intel έχει το δικαίωμα να απαιτήσει την διακοπή της παραγωγής της GlobalFoundries, κάτι που σημαίνει πως αυτό μπορεί να αφήσει χωρίς x86 επεξεργαστές την AMD για κάποιους μήνες, αν όχι και χρόνια!

Η 50χρονη Βασιλική, ψάχνοντας στο βάθος της ντουλάπας της, βρήκε ένα κουτάκι με θύμησες. Το άνοιξε και αντίκρισε ένα σχέδιό της που είχε κάνει παιδί, για να αποτυπώσει την κυρα-Σαρακοστή, έτσι όπως την είχε περιγράψει η γιαγιά της, η Μαρία. Από κάτω έγραφε και ένα αντίστοιχο ποιηματάκι.




«Την κυρα-Σαρακοστή
που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσε
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να' ρθει η Πασχαλιά».

Ονειροπόλησε. Θυμήθηκε ότι η γιαγιά της, έφτιαχνε την κυρα-Σαρακοστή σαν μπισκοτάκι, με επτά πόδια. Μετά το τέλος κάθε εβδομάδας έκοβε και από ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το 'κοβε το Μεγάλο Σάββατο.

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν περιλαμβάνεται στη Σαρακοστή και η νηστεία της είναι ιδιαίτερη και αυστηρή. Σύμφωνα με τα λαογραφικά δρώμενα, αλλά και το τυπικό της Εκκλησίας, όλες τις ημέρες της Σαρακοστής τηρείται αυστηρή νηστεία εκτός του Σαββάτου και Κυριακής όπου γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου.

Η Βασιλική θυμήθηκε τη γιαγιά που έλεγε ότι στη Σαρακοστή εξαίρεση αποτελεί η γιορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων (όπου καταλύεται το λάδι) καθώς και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου οπότε καταλύεται το ψάρι, όποια μέρα και να γιορταστεί.

Επανερχόμενη στην ωμή πραγματικότητα διάβασε για την έρευνα του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Βάσει αυτής, τα άτομα που νηστεύουν παρουσιάζουν μειωμένα επίπεδα λιποπρωτεϊνών στο αίμα, μειωμένα επίπεδα ουρικού οξέος και χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, ενώ αποκτούν υποσυνείδητα καλές διατροφικές συνήθειες. Και το σπουδαιότερο η νηστεία καταπολεμά και την κατάθλιψη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ

αφιερωμένο στο χρήστη V

Γράφει ο Φαίδων Θεοφίλου

8 Μαρτίου 1858 στη Νέα Υόρκη, οι υφάντρες των εργοστασίων ντυμένες στα άσπρα, κατεβαίνουν σε απεργία διεκδικώντας ίση αμοιβή με τους άντρες. Η συγκέντρωση πνίγεται στο αίμα αλλά ο δρόμος για ίσα δικαιώματα των δύο φύλων είχε ανοίξει, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο. *
Στις 8 Μαρτίου, επίσης, του 1887, κυκλοφορεί στην Ελλάδα το πρώτο φύλλο τής εφημερίδας κυριών από την Καλλιρρόη Παρέν. Η έκδοσή του συνεχίζεται μέχρι το 1918, συντελώντας έτσι κι αυτό στην εξύψωση του μορφωτικού και του κοινωνικού επιπέδου της Ελληνίδας. Μέσα από την εφημερίδα αυτή, ακούγεται για πρώτη φορά το σύνθημα: «Ψήφος στη γυναίκα». *
Και πάλι στις 8 Μαρτίου, του 1910, γίνεται στην Κοπεγχάγη, η Πρώτη Διεθνής Διάσκεψη Σοσιαλιστριών. Η Γερμανίδα σοσιαλίστρια Κλάρα Τσέτκιν εισηγείται την καθιέρωση διεθνώς της 8ης του Μάρτη ως μέρας της Γυναίκας.........

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ένα δυναμικό κίνημα διεκδίκησης της γυναικείας ψήφου αναπτύσσεται σε όλη την Ευρώπη. Οι γυναίκες που διεκδικούν το δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται ονομάζονται «σουφραζέτες» από την γαλλική λέξη “suffrage” δηλαδή ψηφοφορία.
Στην Ελλάδα η συζήτηση για την ψήφο των γυναικών αρχίζει ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Για πρώτη φορά θεσμοθετείται για τις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου με τον σχετικό νόμο του 1952 και στις εκλογές του 1953 εκλέγεται η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η Ελένη Σκούρα, ενώ το 1956 η Λίνα Τσαλδάρη γίνεται η πρώτη Ελληνίδα υπουργός. Το σύνταγμα του 1975 για πρώτη φορά ρητά ορίζει ότι "όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου". *
Παρ’ όλ’ αυτά, σήμερα η Ελλάδα με 38 βουλευτίνες και ποσοστό συμμετοχής γυναικών στη βουλή 12,8% , βρίσκεται στην τελευταία θέση της Ε.Ε.
*
Η γυναίκα υπήρξε αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τους ποιητές, τους συγγραφείς, τους ζωγράφους , τους γλύπτες. Ήταν πάντα το αγαπημένο θέμα της Τέχνης και σ’ αυτήν οφείλονται τα περισσότερα μεγάλα έργα που έμειναν στην Ιστορία. Στην ελληνική αρχαιότητα, εκτός από τη Λέσβο, η γυναίκα είχε δυστυχώς ασήμαντο ρόλο. Στη Λέσβο οι γυναίκες ήταν ελεύθερες και είχαν τη φήμη πως ήταν όμορφες. Ο Όμηρος στην εποχή του το υπογράμμιζε κιόλας στους στίχους του: Οι άντρες εδώ γνέθουν, ενώ οι γυναίκες τραγουδούν και χορεύουν ολημερίς. Φαίνεται πως η τάξη των πραγμάτων που οπουδήποτε αλλού βασίλευε προς όφελος των αντρών, εδώ είχε αντιστραφεί.
Αξίζει να πούμε πως στη σημερινή Λέσβο, όταν ρωτούν για κάποιο αγόρι ή κορίτσι τίνος είναι, η απάντηση έρχεται αβίαστα: Τσ’ Μυρσίν’ς , τσ’ Δέσποινας, τσ’ Βιργινίας!
Η λεσβιακή διάλεκτος διαθέτει μόνο δύο άρθρα: Θηλυκό και ουδέτερο. Έτσι έχουμε: Η Απουστόλ’ ς, η Μχάλ’ ς, η Στρατής...
Όλα σύμφωνα με την εμφανή ή αφανή αλλά γλυκιά εξουσία της γυναίκας της Λέσβου.*Για τη γυναίκα έχουν ειπωθεί πολλά. Άλλα ωραία, άλλα επιτυχημένα, άλλα ειπωμένα σε μια κρίση αλήθειας μεγάλων ανδρών, και άλλα σε επίπεδο εξυπνακισμού .
Θα αναφέρω μερικά από αυτά και…τ’ αφήνω στην κρίση σας: *
Οι γυναίκες είναι πιο έξυπνες από τους άντρες επειδή ξέρουν λιγότερα και καταλαβαίνουν περισσότερα. Τζ. Στήβενς
Η έξυπνη γυναίκα παρακολουθεί τον εαυτό της, η κουτή παρακολουθεί τον σύζυγό της. Α. Περλιούκ

· Οι γυναίκες όταν είναι καλές είναι πολύ καλές, αλλά όταν είναι κακές είναι πολύ δημοφιλείς. Max Miller

· Οι γυναίκες μπορούν να συγχωρήσουν έναν άντρα που εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, ποτέ όμως κάποιον που την έχασε. Charles Maurice de Talleyrand

Μια γυναίκα συγχωρεί τα πάντα, εκτός από το να μην τη θέλουν. Α. ντε Μυσσέ
Φεμινισμός: όταν στα ελαττώματα των γυναικών προστίθενται και ανδρικά ελαττώματα. Α. Νταβιντόβιτς
Οι γυναίκες, μας αγαπούν για τα ελαττώματα μας. Αν έχουμε ελαττώματα, θα μας συγχωρέσουν τα πάντα, ακόμα και την ευφυΐα μας. Oscar Wilde
Στη γυναίκα όλα είναι καρδιά, ακόμα και το κεφάλι. Ζ. Πολ
Η γυναικεία εικασία περιέχει περισσότερη ακρίβεια, παρά η ανδρική σιγουριά. Ρ. Κίπλινγκ*
Η γυναίκα που θέλει να μοιάζει στους άντρες, είναι εξίσου απωθητική, όπως και ο θηλυπρεπής άντρας.Λ. Τολστόι
Μοιχεία δεν είναι η μία ώρα που μια γυναίκα περνά με τον εραστή της, αλλά ολόκληρη η νύχτα που περνά μετά με το σύζυγό της. Ζ. Σαντ
Η πραγματική γυναίκα περισσότερο ονειρεύεται για να προξενεί ευτυχία, παρά για να γίνει ευτυχισμένη η ίδια. Α. Γκόλτς*
Πίσω από κάθε γυναίκα που ξεχώρισε βρίσκεται ένας άντρας που την παράτησε. Ν. Μπλάιβεν
Το να βρει μια γυναίκα σύζυγο είναι τέχνη. Το να τον κρατήσει είναι εργασία. Σ. ντε Μποβουάρ
Εάν θέλετε να παντρευτείτε όμορφη, έξυπνη και πλούσια, να ξέρετε ότι πρέπει να παντρευτείτε τρεις φορές. Αγνώστου*
Η ιστορία της γυναίκας είναι ιστορία της πιο φοβερής τυραννίας που γνώρισε ο κόσμος: η τυραννία του αδύνατου επάνω σε δυνατό. Μόνο τέτοια τυραννία μπορεί να είναι μακρόχρονη. Ο. Ουάιλντ*
Η γυναίκα έχει εκπληκτική διαίσθηση: μπορεί να μαντέψει τα πάντα, εκτός εκείνο που είναι ολοφάνερο. Ο. Ουάιλντ
Απ' όλα τα μονοπάτια που οδηγούν στη καρδιά μιας γυναίκας το πιο κοντινό είναι η συμπόνια. Βύρων
Η γυναίκα έχει μόνο μια δυνατότητα να είναι όμορφη, ενώ να είναι ελκυστική έχει χίλιες δυνατότητές Σ. Μοντεσκιέ*
Η γυναίκα μόνο τότε πιστεύει στα λόγια της αγάπης, όταν λέγονται μέσα στη σιγή με απλά λόγια. Γ. Γκάλαν*
Η κοκέτα: μια γυναίκα που με διάφορα μέσα προκαλεί πάθος και καθόλου δεν έχει σκοπό να το ικανοποιήσει. Μπ. Σω*
Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου, τραγούδι του άντρα προς την γυναίκα, είναι αυτό του Αδάμ προς την Εύα, που το συναντάμε στη Γένεση. Μου αρέσει και είπα να το μοιραστώ μαζί σας: *
και είπεν Αδάμ: τούτο νυν, οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου. Αυτή, κληθήσεται γυνή ότι εκ του ανδρός αυτής, ελήφθη αυτή. 24 ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν. 25 και ήσαν οι δύο γυμνοί, ο τε Αδάμ και η γυνή αυτού, και ουκ ησχύνοντο. Γεν 2, 23-25. *
Ο ίδιος ο Ναζωραίος προστάτεψε τη γυναίκα από την εκμετάλλευση και την οργή του πλήθους, θέτοντας το ίδιο το πλήθος μπροστά στις ευθύνες των δικών του ανομημάτων. Εκείνος την στήριξε μπροστά σε όλους και μετέτρεψε τον φόβο του θύματος σε γαλήνη ψυχής και πίστη για τη ζωή. Εκείνος πρώτος στον κόσμο έδειξε το δρόμο του σεβασμού και της αγάπης για την γυναίκα, ως δρόμο σωτηρίας και ελπίδας ανδρών και γυναικών. *
Αγαπούμε τη Γυναίκα. Τον φορέα της ζωής, τη Μάνα, τη σύζυγο, την νοικοκυρά, την εργαζόμενη, την αγρότισσα, την επιστήμονα, την καλλιτέχνιδα, τη συγγραφέα, την επιχειρηματία, την πολιτικό. Αγαπούμε την αιώνια γυναίκα που σε όλους τους ρόλους της, είτε σ ’αυτούς που της ανέθεσε η φύση, είτε σ’ αυτούς που επέλεξε η ίδια, αγωνίζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες να ανταποκριθεί με τον καλύτερο τρόπο, την ώρα που ο άντρας μπορεί να εστιάζει την προσοχή και τις δυνάμεις του σε λιγότερους ρόλους. Τιμούμε την προσφορά της στην οικογένεια, στην κοινωνία, στη χώρα. Τιμούμε στην πραγματικότητα τη μισή ανθρωπότητα για τα όσα πολύτιμα και ανεκτίμητα προσφέρει στην άλλη μισή.
*
Η σημερινή μέρα όμως έχει και ένα άλλο νόημα: Να μας θυμίζει πόσα πρέπει ακόμα να γίνουν για τη γυναίκα, πόσο πρέπει να στηριχτεί από την οικογένεια και το κράτος. Πόσα πρέπει να γίνουν για να ξεπεραστούν οι προκαταλήψεις σε βάρος της, να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά της και να αποκτήσει αληθινό και πλήρες νόημα, η ισοτιμία των δύο φύλων. Ο αγώνας πρέπει να είναι καθημερινός, σταθερός και συνεχής. Να γίνεται με πίστη, πείσμα και θάρρος για να έχει αποτέλεσμα.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κακοποίηση, η εκμετάλλευση, η σεξουαλική παρενόχληση των αφεντικών, η ανασφάλεια της γυναίκας απέναντι στο έγκλημα και στον βιασμό. Οι θυσίες που απαιτούνται, αν θέλουμε να προσεγγίσουμε το ιδανικό όραμα της κοινωνίας, πρέπει να τις μοιραστούμε άντρες και γυναίκες. Στο σπίτι, στη δουλειά, στην κοινωνία. Βέβαια σήμερα η Ελληνίδα γυναίκα δεν καταπιέζεται πια από το πατριαρχικό πνεύμα της οικογένειας και όπου αυτό συμβαίνει ακόμα, μπορεί αν θέλει να το αγνοήσει και να τραβήξει το δρόμο της αφού προστατεύεται από το νόμο..
*
Από τότε που μπήκε η γυναίκα στην παραγωγική διαδικασία, έδειξε πως έχει αστείρευτες δυνάμεις, ότι έχει τη θέληση να δημιουργήσει, να βγει στο ξέφωτο, να κάνει τις φιλοδοξίες και τα όνειρά της πραγματικότητα, για να τα μοιραστεί και πάλι με κείνους που αγαπά. Ήδη από τα δύσκολα χρόνια όπου η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι, αναδείχθηκαν μεγάλες προσωπικότητες, ιδιαίτερα στο χώρο της τέχνης και των γραμμάτων: Όπως π.χ. οι μεγάλες ηθοποιοί Μαρίκα Κοτοπούλη και Κατίνα Παξινού, η τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο, οι συγγραφείς Πηνελόπη Δέλτα, Διδώ Σωτηρίου, Έλλη Αλεξίου, οι ποιήτριες Μαρία Πολυδούρη, Μυρτιώτισσα, Μελισσάνθη, Ρίτα Μπούμη Παπά, αλλά και η αφανής γυναίκα της φανέλας του στρατιώτη, οι ηρωίδες των βουνών της Ηπείρου που στήριξαν με τις θυσίες τους το έπος του 40 και άλλες τόσες που δεν μου φτάνει μια εφημερίδα για να τις αναφέρω.
*
Σήμερα, η γυναίκα είναι πανταχού παρούσα, και διακρίνεται σε όλα τα επίπεδα. Η πλειονότητα όμως των γυναικών, αυτών που παλεύουν καθημερινά, στην οικογένεια, στο εργοστάσιο, στο χωράφι, στα νησιά μας και στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, οι ηρωίδες της καθημερινότητας, είναι που αποσπούν και το μεγαλύτερο σεβασμό μας.
*
Δυστυχώς όμως η γυναίκα σε άλλες χώρες του κόσμου στενάζει ακόμα και θεωρείται εξάρτημα της οικογένειας και της κοινωνίας που ζει. Σε χώρες όπου είναι κρυμμένη πίσω από τη μπούργκα, που δεν μορφώνεται γιατί η μόρφωση θεωρείται εκεί σχεδόν ξεστράτισμα από τον ίσιο δρόμο του κοινωνικού και θρησκευτικού κατεστημένου. Σε χώρες όπου καταδικάζεται με φετφάδες, σε θάνατο δια λιθοβολισμού, επειδή βιάστηκε!!!
*
Κάποιες φορές σκέπτομαι ότι η ανθρωπότητα ισορροπεί στο μητρικό ένστικτο της γυναίκας, όχι μόνο σ’ αυτό που εκδηλώνεται στα παιδιά της αλλά και σ’ αυτό που καθορίζει τη συμπεριφορά της , που περιέχει τη συμπόνια, την τρυφερότητα, την απόρριψη της βίας. Φαντάζομαι λοιπόν την ανθρωπότητα σαν μια ζυγαριά με δύο τάσια: Στο ένα τάσι είναι η βία και η ανδρική επιθετικότητα και στο άλλο το μητρικό ένστικτο της γυναίκας και η συνακόλουθη συμπεριφορά της. Έτσι ισορροπεί η ανθρώπινη κοινωνία…

Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και αναλογιζόμαστε πόσος δρόμος πρέπει ακόμα να διανυθεί για την απελευθέρωση και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων της γυναίκας στον πλανήτη….

Όταν ήμασταν έφηβοι, θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Σήμερα στην ωριμότητά μας, θέλουμε πάλι να αλλάξουμε τον κόσμο. Αλλά τώρα,
με τις γυναίκες στην καρδιά της πολιτικής,στην καρδιά της εξουσίας, στην καρδιά των αποφάσεων.

Ο πατέρας, της γενιάς του Πολυτεχνείου, κάθεται στο σαλόνι του σπιτιού του μαζί με τον 10χρονο γιο του και το νεώτερο βλαστάρι της οικογένειας, ένα μωρό 1 έτους. Κάποια στιγμή αποφασίζει να εξηγήσει στον "μεγάλο" τι σημαίνουν όλα όσα ακούγονται για τις κοινωνικές τάξεις, την αντιπαλότητά τους και τον ρόλο της εξουσίας στη ζωή μας.- "Κοίτα παιδί μου", του λέει, "η κοινωνία είναι όπως η οικογένεια. Στην δική μας οικογένεια για παράδειγμα, εγώ είμαι το κεφάλαιο. Αυτός δηλαδή που κερδίζει και φέρνει τα χρήματα. Η μητέρα σου είναι η κυβέρνηση, αυτή αποφασίζει που και πώς θα τα ξοδέψουμε. Η υπηρέτρια είναι η εργατική τάξη. Εσύ παιδί μου είσαι ο λαός".- "Το μωρό πατέρα τι είναι", ρωτάει ο γιος, "ο λαουτζίκος"; - "Όχι παιδί μου, το μωρό είναι το μέλλον του λαού", απαντάει ο πατέρας. Η ώρα έχει περάσει και πάνε όλοι για ύπνο. Κάποια στιγμή, αργά τα μεσάνυχτα, το μωρό τα έχει "κάνει" και κλαίει με λυγμούς. Κανένας δεν σηκώνεται να το ησυχάσει. Ο γιος, σηκώνεται, χτυπάει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας των γονέων του. Τίποτα! Μισανοίγει την πόρτα και βλέπει την μητέρα του να κοιμάται ατάραχη φορώντας ωτοασπίδες. Ο πατέρας πουθενά. Πηγαίνει προς την κουζίνα και από την μισάνοιχτη πόρτα βλέπει τον πατέρα του να "πηδάει" την υπηρέτρια. Φεύγει αθόρυβα και από εκεί πλήρως απογοητευμένος και επιστρέφει στο δωμάτιό του. Το πρωί, αναφέρει στον πατέρα του το βραδινό περιστατικό με το κλάμα του μωρού. - "Να σου εξηγήσω γιε μου", λέει ο πατέρας. - "ʼσε, άσε πατέρα κατάλαβα", του απαντάει ο γιος. "Το κεφάλαιο "πηδάει" την εργατική τάξη, η κυβέρνηση κοιμάται του καλού καιρού, ο λαός φωνάζει, αλλά δεν τον ακούει κανείς και το μέλλον του λαού παραμένει σκατωμένο !!!

Ο γνωστός φωτορεπόρτερ της Θεσσαλονίκης, Νώντας Στυλιανίδης, εντόπισε, σήμερα, Καθαρά Δευτέρα του 2009, βοηθούς του Παλαιοκώστα να πετούν το χαρταετό τους, στην αλάνα του Μουσικού Σχολείου Πυλαίας, στην εκδήλωση του δήμου. Οι πληροφορίες ότι άνδρες της Ασφάλειας προσέγγισαν προσεκτικά το χώρο και, με τη συνδρομή αστυνομικών των Ειδικών Κατασταλτικών Μονάδων, συνέλαβαν το βοηθό και ακινητοποίησαν το πετούμενο, ελέγχονται ως ανακριβείς.

Αυτοί οι χοντρομπαλάδες μικροτσούτσουνοι μαμάκηδες, οι μπούληδες του κερατά, όταν πάνε κανα ταξιδάκι μακριά από τη μαμά τους, μπαίνουν στο ίντερνετ και ξελογιάζουν τα καλά κορίτσια. Τους πουλάνε έρωτες και τους υπόσχονται βραδιές με αγκαλίτσες και χαδάκια. Μα μολις προσγειωθούν δίπλα στη μαμάκα τους, τα ξεχνούν όλα και "δεν θέλουν να μπουν στη διαδικασία"
Ιουστίνη